ฉายา ๑ หมายถึง น. เงา, ร่มไม้. (ป.); ชื่อที่พระอุปัชฌาย์ตั้งให้เป็นภาษาบาลีเมื่ออุปสมบท,ชื่อตั้งให้กันเล่น ๆ หรือตามลักษณะที่หมายรู้กันในหมู่คณะ. (ป., ส.).
(ราชา) น. รูปถ่าย.
(กลอน; ปาก) น. ผู้หญิง, นางผู้มีโฉมงาม, เช่น ฉายามิใคร่จะจากไป.(มโนห์รา).
ว. อื้ออึง, เอิกเกริก, เกรียวกราว.
ว. อื้ออึง, เกรียวกราวขึ้น, รู้กันทั่วไป, (ใช้แก่ข่าวที่ไม่ดีไม่งาม), โฉ่ฉาว ก็ว่า.
ว. ชุ่มชื้น, ชุ่มน้ำในตัว.
น. ชื่อเรียกไม้เนื้ออ่อน โดยมากเป็นพวกไม้สนที่ใช้ทําหีบบรรจุของมาจากต่างประเทศ.
(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นก้ามปู. (ดู ก้ามปู).